Er werd mij ongeveer 13 jaar geleden gevraagd of ik
‘s nachts mee wilde om honden van het vliegveld te halen. Daar zat Negrito bij, heb deze netjes bij het pleeggezin afgegeven want dit had ik mijn man beloofd. Een paar dagen later werdt mij gevraagd of ik op een hondje zou kunnen passen omdat hij de kippen zou pakken. Dat is goed maar om welke hond gaat het? Negrito was het antwoord, nou je snapt…. die is nooit meer weg gegaan. In december 2018 heeft hij een lichte hersenbloeding gehad maar kwam hier goed bovenop behalve dat hij af en toe een aanval kreeg wat leek op epilepsie. Zondag 24-03-2019 kreeg hij weer een aanval maar dit keer kwam hij er niet uit en hebben wij om 18:15 hem helaas moeten laten gaan. Wat was Negrito een schat… mensen die bang waren voor honden waren dit niet voor Negrito. Voor mijn dochter (10jaar) was hij een maatje, of zoals ze altijd zei mijn broer.
Vriend we gaan je missen. Rust zacht.
HZT: Negrito was voor ons een speciaal hondje.. het was namelijk het állereerste hondje dat in 2006 met de stichting naar Nederland kwam. Wij wensen de baasjes heel veel sterkte met dit grote verlies.
