Hallo lief meisje Maya,
Daar was je dan, eindelijk! Wat hebben wij, Paul en Martine, uitgekeken naar jouw komst.
Ik, Martine, had jou al voorbij zien komen op de Facebook-pagina van Honden zonder Toekomst toen je nog in verwachting was van jouw prachtige zesling. Reageren was nog niet mogelijk. En toch bleef je al die tijd in mijn hoofd omspoken… Ik heb de Facebook-pagina dan ook goed in de gaten gehouden!
En toen, 6 september, werd er een oproep geplaatst met daarbij jouw foto. Och meiske, wat was ik aan het smelten. Eerst die twijfel: “hmm, een tweede hond erbij. Toch wel? Of toch niet?” Ik heb toen de oproep aan Paul laten zien en hij ging meteen voor de bijl. “Oké, wij gaan voor Maya, oké. Zullen we een berichtje sturen? Oh, jeetje, ja. Oké, oké.” En zo geschiedde.
Na een mail gestuurd te hebben, werden wij gekozen als geschikte baasjes. “Oh, jeetje, wauw, nu komt het al dichterbij!” En toen nog het huisbezoek, wat als positief bestempeld werd. “Oké, jeetje, pfieuw. Nog een stap dichterbij!” Na wat heen-en-weer gemail met Ingrid, werd de datum van jouw aankomst bekend: 9 oktober. 10 oktober konden wij jou ophalen bij Chantien. Of nou ja, wij… Paul en zijn moeder hebben jou opgehaald. Ik moest helaas werken :(…
Paul was de nacht van 9 op 10 oktober erg onrustig. Hij kon niet slapen. Zo zenuwachtig! Haha.
Na een lange reis, arriveerde je dan eindelijk in Leeuwarden. Jouw, destijds hopelijk, nieuwe woonplek. We hadden gekozen voor ‘optie adoptie’, omdat wij moesten afwachten hoe Cuba op je zou reageren. Het moest natuurlijk wel een juiste match zijn. (En ik moet zeggen, ik heb vanaf moment één gezegd dat dit helemaal goed zou komen, een soort onderbuikgevoel). Ik was al thuis van het werk en liep met Cuba naar buiten. Jullie eerste begroeting ging geweldig. Niks aan de hand, alles was koek en ei. Binnenshuis moest Cuba nog erg aan je wennen. Al met al reageerde hij toen al boven verwachting goed op jouw aanwezigheid. Na twee dagen begonnen jullie zelfs al te spelen! Wauw!
En hoe de band tussen jullie nu is? Nou, daar hoef ik geen woorden voor te gebruiken. De foto zegt alles wel ;).
Lieve Maya, welkom thuis ❤